بخش کشاورزی به عنوان اصلی‌ترین مصرف‌کننده در حوضه زاینده‌رود حدود 80 درصد از مصارف آب را به خود اختصاص می‌دهد. در مواقع خشکسالی، آسیب‌پذیرترین قشر کشاورزان می‌باشند که حتی معیشت آنها نیز تحت الشعاع قرار می‌گیرد. کاهش سطوح زیرکشت به معنای گسترش بیابان‌زایی خواهد بود.
© inter 3 GmbH
در سال‌های اخیر، اقدامات ناهماهنگ صورت گرفته از جمله پرداخت خسارت کشت به کشاورزان جهت کاهش مشکلات اجتماعی و مدیریتی آب، موفقیت چشمگیری دربر نداشته است. در بیشتر موارد کشاورزان جهت حل مشکلات، صدایشان را به گوش مسئولان رسانده و خواستار حقابه خود شده‌اند. بدیهی است در شرایط کاهش منابع و افزایش رقابت در بین ذینفعان آب، اتخاذ راه‌حل‌های جدید ضروری می باشد.
راهبردهایی برای کشاورزی با منابع محدود آب
اگرچه کشاورزی به عنوان یکی از بخش‌های مهم جهت اجرای موفق فرآیند مدیریت یکپارچه منابع آب بوده ولی در عین حال بزرگترین چالش به شمار می‌رود. در اینجاست که تجارب بین‌المللی تیم پروژه به کمک می‌آید. این تجارب شامل مجموعه‌ای از روش‌های مشارکتی، استفاده خلاقانه از فن‌آوری‌های نوین، استفاده از مدل‌های کامپیوتری و نهایتاً توسعه یک استراتژی آینده‌نگر، می‌باشد. هدف، ایجاد یک دورنمای روشن برای آینده و جلوگیری از بیابان‌زایی بیشتر است.
انتظار می‌رود تا سال 1397، پایلوت‌های "مشارکت کشاورزان جهت تغییر و تحول در بخش کشاورزی" و "کاهش مصرف آب با استفاده از فن‌آوری نوین آبیاری و روش‌های اصلاح‌کننده خاک" نتایج خود را جهت توسعه راهبردهایی در راستای کاربری بهینه اراضی ارائه دهند. نتایج پایلوت مذکور در مدل مزرعه (Agrohyd) جهت ارزیابی راهبردهای ارائه شده در بخش کشاورزی وارد و سرانجام بخشی از سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری می‌شود.
بسته‌های کاری: