یک سازمان موثر برای مدیریت حوضه رودخانه

از ویژگی های اساسی ایده مدیریت یکپارچه منابع آب (IWRM)، شناسایی حوضه آبریز رودخانه به صورت یک واحد مدیریتی است. این امر اجرای IWRM را با یک چالش ویژه روبه¬رو می سازد: نیاز به هماهنگی های همزمان بین واحدهای اداری گوناگون در استان ها، سطوح اداری و غیره مانند سطوح ملی و محلی و مصرف کنندگان آب در سرتاسر حوضه آبریز. سازمان حوضه رودخانه (River Basin Organisation, RBO) مهمترین محل تصمیم گیری در این خصوص می باشد.

RBO معمولا همانند چتری بر دیگر واحد ها عمل نموده و شمایی کلی از وضعیت آب در حوضه آبریز داشته و تصمیمات مهم در خصوص مدیریت حوضه آبریز را اتخاذ می نماید. معمولا در یک برنامه مدیریتی (management plan) اهداف، فعالیت ها و مسئولیت ها در بخش های گوناگون مشخص می گردد.

سازمان های حوضه رودخانه : تعدل بخشی منافع همه ذینفعان

بر اساس قطعنامه شورای عالی آب ایران، نخستین سازمان حوضه رودخانه در ایران برای حوضه آبریز رودخانه زاینده رود در سال 2014 تاسیس گردید. این سازمان، توسط وزیر نیرو به عنوان بالاترین مقام دولتی در مسائل آب رهبری شده و دیگر اعضا آن شامل نمایندگان ملی و استانی، ادارات و ذینفعان مربوطه می باشند. با توجه به این قطعنامه، شورای هماهنگی زاینده رود (RBO زاینده رود) قدرت تصمیم گیری در خصوص تمام مسائل مربوط به مدیریت آب در این حوضه آبریز را خواهد داشت.

مدیریت یکپارچه منابع آب (IWRM) موفق: برنامه مدیریتی و دیدگاه های متخصصین

هدف اولیه ی RBO زاینده رود، اطمینان از توزیع عادلانه آب بوده که با مشارکت مهمترین ذینفعان امکان پذیر می گردد. این سازمان می بایست در نخستین فرصت به مهمترین مقام تصمیم گیرنده در حوضه آبریز زاینده رود تبدیل گردد.

به منظور رسمیت بخشیدن به فعالیت های این سازمان، یک برنامه مدیریتی به عنوان اساس فعالیت ها باید وجود داشته باشد. مجموعه ای از کارگروه های متخصص نیز جهت تدوین تصمیمات و اقدامات پایه ای، الزامی می باشند. در این زمینه، می توان به مدیریت حوضه آبریز رودخانه ها در اروپا که مطابق با دستورالعمل آب اروپا (European Water Framework Directive) بوده، اشاره نمود که به عنوان یکی از موفق ترین نمونه ها برای اجرای IWRM شناخته می شود.

بسته‌های کاری:

به سمت یک سازمان حوضه رودخانه مؤثر